കരിയിലയും കാറ്റും

പതിയെയാണ് നീ എന്നിലേയ്ക്ക് വന്നത്
മെല്ലെയാണെന്നിൽ പടർന്നത് ..
പിന്നെയാണ് നമ്മളൊരേ കാറ്റിന്നുടലായത്
മലമുകളിൽ പെരുമഴയായാർത്തത്
ആറ്റിൽ പ്രണയത്തിൻ നീരൊഴുക്കേറ്റിയത് ...

കടലുപ്പോളമുള്ളം നീറ്റിയതും
മഴവില്ലോളം തെളിഞ്ഞതും
തിരയിൽ തുള്ളിയതും
മഴയിൽ കുളിർന്നതും
ഒരിയ്ക്കൽ  നിലം തൊടു-
മെന്നറിഞ്ഞു തന്നെയാണ്

നീയറിയുക ..
ആരോഹണങ്ങൾക്കും
അവരോഹണങ്ങൾക്കും അപ്പുറമാണ്
എനിയ്ക്കു നിന്നോടുള്ള പ്രണയമെന്ന് ..